Diary: แชร์ประสบการณ์สอบทุนรัตนมงคลที่ม.หอการค้าไทย

จริงๆมันสอบไปสักพักนึงแล้วแต่เพิ่งมาเล่าเพราะรอให้แน่ใจว่าติด/ไม่ติดจริงๆ

สุดท้ายก็อย่างที่รู้กันนะคะ ไม่ติดค่ะ 55555 แต่จะมาเล่าประสบการณ์ให้ฟังกัน

เริ่มจากการไปถึงที่มหาลัยเช้าพอสมควร พ่อแม่มาส่งแล้วก็กลับ ไม่นั่งรอ
เพราะเค้าบอกว่าถ้านั่งรอเนี่ยเราจะไม่รู้จักหาเพื่อน จะคิดว่าแบบยังไงก็ได้ไปนั่งกับพ่อแม่ก็ได้งี้
แถมกลัวว่าเราจะกดดัน เลยแค่มาส่งแล้วก็กลับบ้านไป (ไกลมากกก) แล้วตอนเย็นค่อยมารับอีกที
พอไปถึงเห็นคนต่อคิวกันเยอะมากกก นี่ก็งงเลยถามเค้าว่าทำอะไรกัน เค้าก็บอกว่านี่คือต่อคิวลงทะเบียน 

ทุกคนต้องมาลงชื่อยื่นเอกสารตรงนี้ก่อน แต่ละแถวก็จะมีบอกว่าลำดับที่เท่าไหร่ถึงเท่าไหร่

ดูดีๆอย่าไปต่อผิดแถวนะคะ เพราะทำมาแล้ว -_- 55555 วาร์ปแทบไม่ทัน

ก็ต้องไปติดรูปให้เรียบร้อยก่อนเพราะไม่ได้ติดมาจากบ้าน กาวก็ไม่มีอีก เลยยืมคนที่มาสอบเหมือนกัน
แล้วก็เลยได้คุยกันว่าแบบไปสอบที่ไหนมาบ้าง อะไรยังไง แล้วก็ได้รู้จักกันค่ะ

ไอ้เรารู้สึกแบบ เห้ยขนาดแค่นี้ยังไม่พร้อมเลย นี่เราเตรียมอะไรมาบ้างวะชีวิต
ขนาดเงินยังเอามาแค่60บาทเพราะลืมขอพ่อแม่ หึหึหึหึ

พอถึงเวลาเริ่มสอบก็ไปดูผังข้างหน้าห้องว่าเลขที่ไหนแถวไหนอยู่ตรงไหน แล้วก็ไปนั่ง

เวลาสอบไม่ได้สอบแบบกาลงกระดาษนะคะ เป็นแบบกดปุ่มตอบเอา จะมีโจทย์ขึ้นมาตรงโปรเจกเตอร์แล้วก็ต้องกดตอบให้ได้ภายในเวลาที่กำหนด ย้อนกลับไม่ได้แล้วนะเออพลาดแล้วพลาดเลย
ไม่ต้องกลัวมันใช้ไม่ยากค่ะ มีคู่มือมาให้ และก่อนสอบทดสอบระบบนานพอสมควรว่าใช้ได้ทุกเครื่องไหม

แบบนี้ก็ดีนะคะ พอเริ่มสอบจะได้ไม่มีปัญหา หรือถ้ามีก็ให้รีบยกมือบอกอาจารย์ เค้าจะมาดูให้ค่ะ

แล้วถ้าใครมองโจทย์ไม่เห็นก็เปลี่ยนที่นั่งได้ ก็ถอดเครื่องมาด้วยเพราะมันจะมีชื่อกับข้อมูลของเราอยู่

จำแนวข้อสอบไม่ค่อยได้ แต่มีอยู่3ส่วนมั้ง อังกฤษ คณิตศาสตร์และการให้เหตุผล 

(ปล.เราสอบคณะบริหารธุรกิจ ข้อสอบอาจจะแตกต่างกันไปในแต่ละคณะ)

จะบอกว่าพาร์ตการให้เหตุผลพยายามเก็บคะแนนให้ได้เยอะๆนะ เพราะไม่ยากเลย

มันจะเป็นประมาณแบบ ให้รูปมา4รูป รูปต่อไปน่าจะเป็นรูปอะไร แล้วก็หาคำที่มีความหมายใกล้เคียงกันงี้
ภาษาอังกฤษไปฝึกทำ error มาเยอะๆและจับเวลาด้วย เพราะข้อนึงให้เวลาไม่กี่วินาทีเอง

ส่วนคณิตศาสตร์น่ะเหรอคะ พยายามคิดเลขให้ไวค่ะ ไม่ให้ใช้เครื่องคิดเลขด้วย ทดลงกระดาษอย่างเดียว
ถ้าเรื่องไหนไม่เคยเรียนให้มั่วโลด ไม่ก็ลองคิดโดยใช้ทุกสูตรที่มีอยู่ในหัว 

พอสอบเสร็จปุ๊ปก็จะมีให้พักกินข้าว และรอประกาศผลข้อเขียนในบ่ายวันนั้นเลย

เราก็เลยไปซื้อขนมที่เซเว่นกินแล้วก็เจอเพื่อนเมื่อเช้ากับเพื่อนอีกคน เลยไปนั่งเกรียนด้วยกัน รอผล

รอนานมากค่ะ แล้วประกาศพวกคณะสายศิลป์ก่อน คณะสายวิทย์รอต่อไป 

แล้วก็มีการบอกว่าถ้าติดหมด3คนจะมากระโดดสะพานด้วยกัน 55555 แล้วก็เฮฮากันไปเรื่อยเปื่อย

พอประกาศคณะสายวิทย์ปุ๊ป กลุ่มเราก็เฮกันไปค่ะ คนมารุมกันที่บอร์ดแทบจะทับกันตาย

เลยส่งหน่วยกล้าตายไปถ่ายรูปรายชื่อมา ดันไม่บอกชื่อด้วยนะ บอกแค่รหัสประจำตัว 

นี่ก็เลยต้องเข้าไปดูในเน็ตอีกทีแล้วก็เทียบเอา สรุปคือเราผ่านค่ะ ตอนนั้นดีใจน้ำตาแทบไหลมาก

ส่วนเพื่อนอีกคนนึงไม่ติดก็เลยกลับบ้านไป เสียดายยย TT เค้าคัดออกเยอะมากนะคะ ต้องระวัง

แล้วเรากับเพื่อนเมื่อเช้าก็ขึ้นไปรอสอบสัมภาษณ์กันค่ะ รอกันค่อนข้างนาน เราไม่มีพอร์ตไปนะคะ 

คือคนอื่นส่วนใหญ่เค้าทำไปกันหมดอะ รู้สึกแบบเอาละ ไม่น่าจะได้ละทุนนี้ ทำใจรอไว้แล้ว 

แต่เราพกความจริงใจไปเต็มเปี่ยมนะเออ พร้อมตอบทุกคำถาม สู้เว้ย!! 555555

พอถึงคิวเราเข้าไปอาจารย์ยิงคำถามรัวมากเพราะไม่มีพอร์ต (เพราะฉะนั้นทำมาเถอะจ้ะ จะได้ไม่เหนื่อย)

มีเงิบบ้างนิดหน่อยแต่ก็ตอบทุกคำถาม แต่ละคำถามค่อนข้างจะลองใจเรา

ไม่ได้บอกว่าดีหรือไม่ดีนะ แค่พูดว่าอาจารย์จะลองใจเรา ไปคิดกันเอาเอง

แล้วก็ถามเรื่อยเปื่อยทั่วไป ถามเป็นภาษาญี่ปุ่นบ้างเล็กน้อย (เราเรียนสายญี่ปุ่นมา)

พอจบปุ๊ปเราก็ออกมารอเพื่อน พร้อมทำหน้าเสียใส่แล้วบอกว่าเห้ยแกเราโดนยิงรัวเลยว่ะ 55555

พอเพื่อนเราเข้าไปจนออกมาปุ๊ปเค้าบอกอาจารย์คุยดีมาก ดีจนน่าแปลกใจ

นี่ก็คิดว่าอ้าว แล้วทีนี้ใครล่ะที่จะติด แล้วก็กลับบ้านไปรอผลค่ะ ระหว่างนั้นนี่เครียดหน้าย่น

หลังจากนั้น3วันผลก็ออก เพื่อนเราติดตัวจริงค่ะ ส่วนเราติดตัวสำรองอันดับ9....จาก10คน

บ้าไปแล้วค่ะเห้ยยยยยย กลับบ้านมาร้องไห้ไม่หยุดเลย จริงอยู่ที่ยังมีโอกาส แต่มันริบหรี่มาก

พลาดตรงสัมภาษณ์ชัวร์แบบไม่ต้องสงสัยอะไรใดๆ ไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลยค่ะตอนนั้น

ไม่เรียน ไม่อ่านหนังสือ เอาแต่นั่งเหม่อ กลับบ้านมาก็ร้องไห้ ใครชวนไปเที่ยวไหนไม่ไป 

เป็นแบบนี้อยู่อาทิตย์นึงเลย ใครจะหาว่าเว่อร์ก็ได้ แต่ไม่เจอเองไม่เข้าใจหรอกค่ะ

จนมาถึงตอนนี้ที่เค้าไม่โทรมาเรียกตัวสำรองถึงอันดับเราเลย ก็พอทำใจได้แล้ว

เพราะรู้มาว่าคนสละสิทธิ์น้อยมาก แหงล่ะสิขึ้นชื่อว่าทุนอะเนอะ ใครๆก็อยากได้

พ่อแม่ก็ให้กำลังใจว่าฝ่าฟันมาถึงขั้นนี้ได้ก็เก่งมากแล้ว ไม่เป็นไรหรอก

ฉะนั้นคนที่แพ้ก็ต้องดูแลตัวเอง~ 55555 เดี๋ยวไปเตรียมลุยสนามสอบอื่นแล้วจะเอามาแชร์อีกนะคะ

อยากถามอะไรก็คอมเม้นท์มาได้เลย เพราะนี่ถือว่ายังเล่าไม่ละเอียดมากเท่าไหร่ ฮี่ๆ

ไปอ่านหนังสือเตรียมสอบต่อแล้วค่ะ บ้ายบายยย :D